Emerytura

Rp-7 to zaświadczenie o zarobkach dla celów związanych z ustaleniem prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i ich wysokości, wydawane przez pracodawcę. Pracodawca jest zobowiązany do wydania takiego zaświadczenia, o czym mówi art. 125 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.1440.

Take zaświadczenie jest szczególnie ważne, jeśli dotyczy okresów przez 1 stycznia 1999r., ponieważ do tej daty ZUS nie prowadził indywidualnych kont ubezpieczonych i nie gromadził informacji o ubezpieczonych, niezbędnych do przyznawania prawa i ustalania wysokości świadczeń emerytalno-rentowych. Zaświadczenia Rp-7 są potrzebne do ustalenia kapitału początkowego, który dotyczy właśnie okresów przez 1 stycznia 1999 r. Są także niezbędne w przypadku np. emerytur wcześniejszych lub rent.

Informacje o składkach za okresy po 31 grudnia 1998 r. są zapisywane przez ZUS na indywidulanych kontach ubezpieczonych, na podstawie danych przekazywanych przez płatników składek (czyli np. przez pracodawców).

W przypadku wnioskowania o emeryturę powszechną, która jest wyliczana na podstawie kapitału początkowego oraz składek zapisanych na koncie ubezpieczonego, nie ma potrzeby dołączania do wniosku zaświadczeń Rp-7 za okresy po 31 grudnia 1998 r. Natomiast jeśli to zaświadczenie dotyczy okresów przed 1 stycznia 1999 r. to będzie potrzebne do ustalenia kapitału początkowego.

Warto dodać, że takie zaświadczenie można dostarczyć do ZUS w każdej chwili. Brak jego złożenia wraz z wnioskiem nie oznacza, że emerytura nie zostanie przyznana. ZUS przeanalizuje dostępną dokumentację i na jej podstawie dokona stosownych ustaleń, obliczy świadczenie. Po przedłożeniu kolejnych dokumentów ZUS ponownie przeanalizuje sprawę i przeliczy świadczenie.

Anna Sobańska-Waćko
13 stycznia 2023, 08:01