Świadczenie kompensacyjne

Nauczycielskie świadczenie kompensacyjne przysługuje kobiecie, jeśli spełni łącznie następujące warunki:
o ma co najmniej 30 lat stażu, czyli okresów składkowych i nieskładkowych, w tym co najmniej 20 lat pracy nauczycielskiej w wymiarze przynajmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć,
o rozwiąże na swój wniosek stosunek pracy lub wygaśnie on w określonych okolicznościach,
o ukończy określony wiek, czyli:
co najmniej 55 lat – do końca 2024 r.,
co najmniej 56 lat – w latach 2025-2026,
co najmniej 57 lat – w latach 2027-2028,
co najmniej 58 lat – w latach 2029-2030,
co najmniej 59 lat – w latach 2031-2032.
Prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego przysługuje, jeśli nauczyciel – po rozwiązaniu stosunku pracy w charakterze nauczyciela, a przed przejściem na to świadczenie – nie wykonuje żadnej innej pracy ani nie prowadzi działalności gospodarczej. Ostatnią aktywnością zarobkową przed nabyciem prawa do świadczenia musi być stosunek pracy w charakterze nauczyciela, w jednostkach wymienionych w ustawie.
Jeżeli w dacie ukończenia 55 lat spełni Pani pozostałe warunki, to uzyska pani prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.
Jednym z warunków uzyskania świadczenia, jest rozwiązanie stosunku pracy na wniosek nauczyciela. Nie ma znaczenia, czy to rozwiązanie nastąpi za wypowiedzeniem, czy za porozumieniem stron – ważne, aby odbyło się to na wniosek nauczyciela. Konkretną formę rozwiązania stosunku pracy powinna pani ustalić bezpośrednio z pracodawcą – ta kwestia należy bowiem do stron danego stosunku pracy.
Aby jednoznacznie stwierdzić, czy dana osoba uzyska prawo do danego świadczenia, zawsze konieczna jest analiza dokumentacji złożonej wraz z wnioskiem.
O nauczycielskie świadczenie kompensacyjne może ubiegać się osoba, która bezpośrednio przed zgłoszeniem wniosku pracowała jako nauczyciel, wychowawca lub inny pedagog, w następujących placówkach:
o publiczne i niepubliczne przedszkola,
o szkoły publiczne i niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych,
o publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego,
o młodzieżowe ośrodki wychowawcze,
o młodzieżowe ośrodki socjoterapii,
o specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze,
o specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży, które wymagają specjalnej organizacji nauki oraz szczególnych metod pracy i wychowania,
o ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze, które umożliwiają:
 dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, które są organizowane na podstawie odrębnych przepisów,
 dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną jest niepełnosprawność intelektualna, realizację obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego (w przedszkolu albo w oddziale przedszkolnym zorganizowanym w szkole podstawowej lub w innej formie wychowania przedszkolnego), obowiązku szkolnego i obowiązku nauki,
 placówki, które zapewniają uczniom opiekę i wychowanie w czasie, gdy uczą się poza miejscem, w którym mieszkają na stałe.
Jednoznaczna ocena danej placówki oraz charakteru danej pracy jest możliwa wyłącznie na podstawie analizy dokumentów, złożonych wraz z wnioskiem o świadczenie.

Anna Sobańska-Waćko
1 lipca 2022, 13:10