Czy korzystniej jest przejść ze świadczenia kompensacyjnego na emeryturę czy dopracować do wieku emerytalnego?
Słyszałam, że korzystniejszy jest przelicznik przejścia na emeryturę że świadczenia kompensacyjnego.
Nadmieniam, że przepracowałam przy tablicy 35 lat.

Zadane pytanie jest zbyt ogólne i nie pozwala na udzielenie jednoznacznej odpowiedzi. Co do zasady emerytura powszechna powinna być wyższa od świadczenia kompensacyjnego.
Świadczenie kompensacyjne dla nauczycieli ma charakter okresowy i ustaje z dniem poprzedzającym osiągnięcie powszechnego wieku emerytalnego, który wynosi 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.
Jeśli ukończy Pani powszechny wiek emerytalny wynoszący 60 lat wówczas uzyska Pani uprawnienia do emerytury powszechnej.
Świadczenie kompensacyjne obliczymy poprzez podzielenie kwoty (podstawy), od jakiej obliczamy emeryturę, przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 60 lat. Średnie dalsze trwanie życia ustala się na podstawie specjalnej tablicy, obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o świadczenie. Tablicę średniego dalszego trwania życia, co roku ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Monitorze Polskim.
Podstawa obliczenia emerytury, ustalonej zgodnie z art. 25 ustawy emerytalnej dla celów ustalenia wysokości świadczenie kompensacyjnego składa się z kwoty:
- składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zapisanych na Pani indywidualnym koncie w ZUS do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata świadczenia kompensacyjnego,
 – zwaloryzowanego kapitału początkowego.
Jeśli jest Pani członkiem otwartego funduszu emerytalnego składki na ubezpieczenie emerytalne zapisane na Pani koncie zwiększymy poprzez pomnożenie ich wskaźnikiem korygującym 19,55/12,22.
Wysokość emerytury powszechnej obliczymy według nowych zasad . Wysokość tej emerytury będzie zależała od:
 kwoty zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne zapisane na indywidualnym koncie ubezpieczonego,
 kwoty zwaloryzowanych środków zapisanych na subkoncie,
 kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego,
 średniego dalszego trwania życia właściwego dla wieku przejścia na emeryturę.
Suma zwaloryzowanych składek emerytalnych, zwaloryzowanych środków zapisanych na subkoncie i zwaloryzowanego kapitału początkowego, to podstawa obliczenia emerytury.
Wysokość emerytury obliczymy dzieląc podstawę obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwania życia właściwe dla wieku przejścia na emeryturę.
Wysokość emerytury zależna jest od wielu parametrów, które zmieniają się w zależności od daty przejścia na emeryturę np. wskaźników waloryzacji kapitału początkowego i składek oraz średniego dalszego trwania życia. Kwota kapitału początkowego i składek zapisanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego wzrasta wskutek kolejnych waloryzacji. Ubezpieczonemu, który zdecyduje się przejść na emeryturę w późniejszym wieku, do obliczenia przyjmiemy wyższy kapitał początkowy oraz wyższą waloryzację składek, jednocześnie przyjmiemy niższe dalsze trwanie życia, przez które podzielimy podstawę emerytury.
Dodatkowo, do emerytury powszechnej dla osób, które utraciły możliwość nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze może być doliczona rekompensata. Rekompensata przysługuje osobom urodzonym po 31 grudnia 1948 r. jeśli przed 1 stycznia 2009 r. wykonywały przez co najmniej 15 lat prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Rekompensata nie jest świadczeniem samoistnym, stanowi ona dodatek do kapitału początkowego i łącznie z nim podlega waloryzacji. Jej wysokość oblicza się według wzoru określonego w art. 22 ustawy o emeryturach pomostowych.
Oceny, czy spełni Pani warunki do przyznania rekompensaty dokonamy na podstawie złożonego wniosku o emeryturę.

Anna Sobańska-Waćko
26 maja 2020, 07:27