Profilaktyka, psychoedukacja, promocja zdrowia - o konferencji

X konferencja | O konferencji | Termin i miejsce | Program konferencji
Opis warsztatów | Warunki uczestnictwa | Zgłoszenie | Noclegi | Kontakt
 

Tym, czego duch świata od nas oczekuje,
nie jest wcale sprawiedliwość,
ale życzliwość dla bliźnich, przyjaźń i miłosierdzie.
Leszek Kołakowski: Mini wykłady o maxi sprawach

Jest rok 1968. Jane Elliott – nauczycielka trzeciej klasy szkoły podstawowej w całkowicie białej i chrześcijańskiej społeczności – starała się pomóc zrozumieć swoim uczniom i uczennicom, na czym polegają rasizm i dyskryminacja.
W swojej pracy zastosowała ćwiczenie Niebieskoocy/brązowoocy, w którym osoby uczestniczące były traktowane jako uprzywilejowane lub podległe w zależności od koloru oczu. Po tym, kiedy jej ćwiczenie zostało opisane w mass mediach Elliott spotkała się z dyskryminacją ze strony innych mieszkańców miasta. Jej dzieci były bite i opluwane, restauracja jej rodziców zbankrutowała, ponieważ została zbojkotowana przez miejscową społeczność...

Po raz dziesiąty przychodzi mi zaprosić Państwa do udziału w naszej wrześniowej konferencji. Zaczęliśmy w 2000 roku od projektu Młodzież a AIDS. Mamy rok 2009 i... dziesiątą, jubileuszową edycję – jednocześnie ostatnią w tej formule – w części wykładowej poświęconą stereotypom i uprzedzeniom oraz antydyskryminacji.
Jestem przekonany, że to dobry temat na podsumowanie Państwa i naszej wrażliwości na problematykę profilaktyki i psychoedukacji oraz wszystkiego, co dotyczy HIV i AIDS.

Cieszę się – choć to może nie jest najlepsze określenie – że podczas części wykładowej będziemy mogli zaprezentować Państwu film dokumentalny pt. Niebieskoocy, będący zapisem warsztatów antydyskryminacyjnych prowadzonych właśnie przez Jane Elliott. Już dawno nic tak bardzo mnie nie poruszyło, zaskoczyło, nie pozwoliło przejść obojętnie.
Elliott podkreśla, że mechanizmy szeroko rozumianego wykluczenia społecznego oraz dyskryminacji ze względu na płeć, wiek, orientację seksualną, pochodzenie etniczne, narodowość, niepełnosprawność czy stan zdrowia są takie same. Kluczowe wydają się jej słowa: Uczymy się być rasistami, to znaczy, że możemy się również nauczyć, jak nimi nie być. Rasizm nie jest genetyczny. To tylko kwestia władzy.

Jestem zaszczycony, że nasze zaproszenie do wygłoszenia wykładu inaugurującego przyjęła Pani profesor Barbara Weigl – autorka licznych badań nad modyfikacją stereotypów i uprzedzeń, wybitna znawczyni tej tematyki.

Oczywiście nie zawiedli nasi współpracownicy z lat ubiegłych. Mam tu na myśli... Panią dr. n. med. Dorotę Rogowską-Szadkowską (wykład jubileuszowy) oraz prowadzących seminaria i warsztaty podczas drugiego dnia konferencji. Poprosiliśmy, aby w tym roku – z okazji jubileuszu – przygotowali dla Państwa coś specjalnego...

Za te wspólne dziesięć edycji wszystkim Państwu bardzo dziękuję.

Tomasz Wojtasik – koordynator konferencji