Mamo, tato... pobawmy się RAZEM

Gabriela Niemiec

nauczyciel-konsultant

e-mail:

Propozycje zabaw i gier dla młodszych dzieci ciąg dalszy... Część IV

1. Raz, dwa, trzy.
   Uczestnicy odliczają do trzech, siedząc w kole. Potem chodzą po sali i podają rękę innym, których spotkają po drodze. Wszystkie dzieci, które przedtem powiedziały "raz", potrząsają ręką jeden raz. Te, które powiedziały "dwa" potrząsają dwa razy... Gdy dziecko spotka kogoś, kto potrząsa ręką tyle samo razy, bierze go za rękę i spacerują razem, aż wszystkie dzieci z tą samą liczbą będą razem.
2. Gdzie jestem?
   Uczestnicy kładą się na podłodze i zamykają oczy. Prowadzący mówi: " Kiedy będziecie tak leżeć z zamkniętymi oczami, ja będę chodzić cichutko po sali. Czasami podejdę blisko do was, a potem odejdę. Ponieważ nic nie mówię, nie możecie mnie usłyszeć, spróbujcie więc wyczuć moją obecność. Gdy, któreś z was poczuje, że się zbliżam, wtedy podnieście rękę. Gdy wyczujecie, że się oddalam, opuście rękę na podłogę. I tak kilka razy. Następnie wybiorę innego uczestnika, żeby mnie zastąpił.
3. Ślepe zaufanie.
   Uczestnicy dobierają się parami. Każda z osób będzie prowadziła zabawę na zmianę. Jej partner zamyka oczy (można zawiązać apaszkę). W sali / pokoju / na dworze przygotowujemy różne przeszkody. Osoba z otwartymi oczami, prowadzi za rękę i pomaga głosem pokonać przeszkody osobie z zawiązanymi oczami. Potem następuje zamiana ról.
4. Cierpliwe ręce.
   Dzieci stoją wokół chusty animacyjnej (można wykorzystać stare zużyte prześcieradło), która jest rozłożona na podłodze. W środku chusty / prześcieradła jest dziura, przez którą może wylecieć piłka. Dzieci łapią mocno rękami chustę / prześcieradło, na które prowadzący kładzie piłkę. Zadaniem uczestników jest tak poruszać chustą / prześcieradłem, aby piłka wypadła przez dziurę.
5. Doręcz przedmiot właścicielowi.
   Na środku pokoju / sali ustawiony jest stolik. Jedno z dzieci siada przy nim i odwraca się plecami do pozostałych. Następnie wybieramy innego uczestnika, z który kładzie na stoliku jakiś drobny przedmiot i wraca na miejsce. Dziecko siedzące przy stoliku musi się dobrze przyjrzeć i zapamiętać, kto i co położył. Jego zadaniem jest doręczenie przedmiotu właścicielowi... Wygrywa to dziecko, które się nie pomyli.
6. Gonisz dinozaura.
   Dzieci wykorzystując prostą wyliczankę np.: "Ene due rabe, zjadł Mateusz żabę. Żaba Mateusza, w brzuchu jej się rusza.", wybierają "dinozaura" i dziecko, które będzie go gonić. Uczestnicy stoją w kole, po wybraniu dwójki dzieci, czekają, aż "dinozaur", uciekając dookoła koła zostanie złapany. Potem wybierana jest druga para i zabawa się toczy.

Zrelaksujmy się na koniec

7. Deszczyk.
   Uczestnicy stoją w rzędzie i kładą ręce na ramionach dziecka stojącego przed nimi. Robią z tego rzędu koło. Trzymając ręce ciągle na ramionach kolegi chodzą bardzo cicho na paluszkach. Prowadzący mówi:" Wyobraźcie sobie, że zaczyna padać drobny, łagodny deszcz. Niech wasze ręce staną się teraz małymi kropelkami deszczu. Uderzajcie delikatnie czubkami palców w ramiona dziecka, które znajduje się przed wami...:
   • Teraz zaczyna padać mocniej, a krople deszczu stają się większe i grubsze.
   • Wyobraźcie sobie pada jeszcze mocniej, uderzajcie więc ostrożnie całymi dłońmi.
   • Teraz deszcz jest słabszy, uderzajcie znowu palcami.
   • A teraz deszcz przestaje padać.
   • Wyciągnijcie ręce nad głową i wyobraźcie sobie, że machacie nimi do słońca, które wyjrzało spoza chmur.
8. Myszka.
   Dobieramy uczestników w pary. Jedno dziecko z pary leży na brzuchu. Drugie klęka przy leżącym, ujmuje jego nogę, ugina w kolanie, mówi poniższy tekst i ilustruje go czynnościami dłoni na ugiętej nodze. To samo ćwiczenie można wykonać na ręce siedzącego lub leżącego na wznak uczestnika:
   • W puszystej kurteczce, chodziła raz myszka po gładkiej półeczce (powolne głaskanie łydki od pięty do kolana),
   • Znalazła ser żółty, ząbkami go zjadła (powolne ściskanie łydki palcami od pięty do kolana),
   • Strzepnęła okruszki, w kąciku usiadła (szybkie klepanie łydki od pięty do kolana),
   • Okruszki zebrała, ząbkami je zjadła (powolne ściskanie łydki od pięty do kolana),
   • Po gładkiej półeczce chodziła w kurteczce (głaskanie łydki od pięty do kolana).
9. Pajączek.
   Wspinał się pajączek po rynnie (kroczymy palcami po plecach dziecka, od dołu ku górze),
   Spadł wielki deszcz i zmył pajączka (przykładamy do pleców obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół),
   Zaświeciło słonko. Wysuszyło pajączka, rynnę i... (masujemy plecy ruchem okrężnym, aż poczujemy ciepło),
   Wspinał się pajączek po rynnie... (zaczynamy od początku).
10. Rzeczka.
    Płynie, wije się rzeczka, jak błyszcząca wstążeczka (rysujemy na plecach dziecka falistą linię),
    Tu się srebrzy, tam ginie, a tam znowu wypłynie (delikatnie drapiemy dziecko po plecach, wsuwamy ręce za kołnierzyk, przenosimy dłoń pod pachę i szybko wyjmujemy),
    Można wykorzystać ten wierszyk również w kąpieli, bawiąc się w zanurzanie i wynurzanie dłoni.

DRODZY RODZICE I OPIEKUNOWIE

Proponowane proste gry i zabawy uczą " przez zabawę", wspomagają rozwój społeczny, emocjonalny i ruchowy oraz relaksują i wyciszają Wasze pociechy a Wam pomogą powrócić na chwilę do beztroskich chwil z dzieciństwa.

Na podstawie literatury: "A czy wy tak potraficie?", M. Wieman; "Zabawy dydaktyczne dla przedszkoli", M. Bogdanowicz; "Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki", M. Bogdanowicz materiał opracowała Gabriela Niemiec.

Poprzednie części:

• Mamo, tato... pobawmy się RAZEM – część III
• Mamo, tato... pobawmy się RAZEM – część II
• Mamo, tato... pobawmy się RAZEM – część I